«Σταγονίδια»

Του Λευτέρη Π. Παπαδόπουλου από ΄΄ΤΑ ΝΕΑ online΄΄

Δεν ήταν μπαρούφα, καθώς φαίνεται, αυτό που λέγεται πως είπε ο Παπανδρέου στις Κάννες στον Σαρκοζί, στη Μέρκελ, στον Μπαρόζο, στον Ρόμπαϊ κ.λπ., για το ενδεχόμενο ακόμη και πραξικοπήματος στην Ελλάδα αν η χώρα μας βρεθεί έξω από το ευρώ. Οσα αποκάλυψε την Κυριακή το «ΒΗΜΑ», για την ύπαρξη «σταγονιδίων» στη Σχολή Ευελπίδων δείχνουν ότι οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί στα θέματα που έχουν σχέση με τη δημοκρατική ομαλότητα.

Τα γεγονότα είναι γνωστά: στις 17 Νοέμβρη, μέρα εορτασμού της επετείου για το Πολυτεχνείο, μερικοί σπουδαστές της Σχολής Ευελπίδων, με διαταγή του «αρχηγού» τους, απομονώθηκαν και τραγούδησαν τον ύμνο της 21ης Απριλίου! Και ήρθαν και «ΤΑ ΝΕΑ», προχθές, για να υπενθυμίσουν, ότι ο πατέρας του «αρχηγού», τον Οκτώβριο του 1982, με οκτώ ομοϊδεάτες του, είχαν ξυλοφορτώσει πρωτοετή συμφοιτητή τους, αποκαλώντας τον «κομμουνιστή», «γιατί αρνήθηκε να δεχθεί τις συστάσεις τους»!

Δεν ξέρω ποιες ήταν αυτές οι «συστάσεις». Ούτε «ΤΑ ΝΕΑ» γράφουν σχετικά. Εκείνο που ξέρω, όμως, γιατί το έζησα, είναι ότι και τον Απρίλη του 1967 γινόντουσαν πολλές συζητήσεις για το ενδεχόμενο πραξικοπήματος. Κι εμείς - οι δημοσιογράφοι - αποφαινόμασταν ότι «αποκλείεται»! Και οι αρχηγοί των κομμάτων, οι... παντογνώστες, δήλωναν ότι η δημοκρατία είναι «θωρακισμένη» και διάφορες τέτοιες μπούρδες. Και οι συνταγματάρχες τούς συνέλαβαν τη νύχτα της 21/4, με τα σώβρακα!

Δεν θέλω να πω με όλ' αυτά ότι υπάρχει σήμερα κίνδυνος πραξικοπήματος. Αλλες εποχές οι τότε, άλλες εποχές οι τωρινές. Πάντως, όμως, οφείλω να υπενθυμίσω, ότι ο Παπαδόπουλος, άρχισε την... «καριέρα του», ρίχνοντας ζάχαρη στα τανκς, στον Εβρο και η δημοκρατία του Γ. Παπανδρέου, αντί να του κόψει αμέσως τα πόδια, τον άφησε να συνωμοτεί και να οργανώνει την «εθνοσωτήρια» επανάστασή του, με την ησυχία του!

Και, βέβαια, διαφωνώ απολύτως με τον «έλληνα πανεπιστημιακό» που πριν από μερικά χρόνια δίδασκε στη Σχολή Ευελπίδων, ο οποίος, σε «Αντίλογό» του («ΤΑ ΝΕΑ» 28/11/11) σημειώνει ότι τα παιδιά αυτά (σ.σ. οι Ευέλπιδες) βρίσκονται σε σύγχυση και ακούν από παντού ισοπεδωτικές κατηγορίες για το «σάπιο πολιτικό σύστημα». «Είναι φυσικό, λοιπόν, να οδηγούνται σε λογικές μηδενιστικής αμφισβήτησης του συστήματος».

Δεν είναι καθόλου φυσικό, κύριε καθηγητά. Και θα συμφωνήσω πλήρως με τον Σταύρο Ψυχάρη, που έγραψε («ΒΗΜΑ» 27/11/11) ότι «αυτά δεν είναι αστεία! Οσα συνέβησαν στη Σχολή Ευελπίδων πρέπει να σημάνουν συναγερμό...».