Στις αρχές της δεκαετίες του 2000, οι τραπεζίτες της Wall Street χρειάσθηκε να καταβάλουν πολύμηνες προσπάθειες για να πείσουν τους πολιτικούς της Αργεντινής να πάρουν την απόφαση της χρεοκοπίας της χώρας. Εδώ οι προσπάθειες της Κυβέρνησης, έγιναν με τη σχετική ανοχή ενός μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας και -δυστυχώς- με την αντίθεση του μεγαλύτερου μέρους της αντιπολίτευσης.
Το έργο της τιθάσευσης του δημοσιονομικού ελλείμματος και της διαχείρισης του χρέους, ήταν από την αρχή πολύ δύσκολο και οι πιθανότητες επιτυχίας του, ήταν ελάχιστες.Το υψηλό πολιτικό κόστος δύσκολα θα οδηγούσε μία Κυβέρνηση σε μία χρεοκοπία που θα μπορούσε να αποφευχθεί και έτσι, η χώρα προσπαθεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και να διατηρήσει το χρέος σε ένα ανεκτό επίπεδο.
Όμως, μία τέτοια πρακτική μπορεί τελικά να προκαλέσει τεράστια βλάβη σε μία χώρα, στην περίπτωση που το "ρίσκο" που αναλαμβάνεται τελικά καταλήξει σε αρνητική τροχιά. Η καθυστέρηση μίας χρεοκοπίας μπορεί να έχει πολύ μεγάλες και αρνητικές επιδράσεις.
Οι αγορές είναι έτοιμες να δεχθούν μία τέτοια λύση. Άλλωστε, την περιμένουν και την προκαλούν επί μήνες. Και ο καθένας, είχε την ευκαιρία να δει το πρόβλημα και να σταθμίσει τις θέσεις του.
Δημόσιο χρέος επί ποσοστού του ΑΕΠ, ανά χώρα.
Το έργο της τιθάσευσης του δημοσιονομικού ελλείμματος και της διαχείρισης του χρέους, ήταν από την αρχή πολύ δύσκολο και οι πιθανότητες επιτυχίας του, ήταν ελάχιστες.Το υψηλό πολιτικό κόστος δύσκολα θα οδηγούσε μία Κυβέρνηση σε μία χρεοκοπία που θα μπορούσε να αποφευχθεί και έτσι, η χώρα προσπαθεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και να διατηρήσει το χρέος σε ένα ανεκτό επίπεδο.
Όμως, μία τέτοια πρακτική μπορεί τελικά να προκαλέσει τεράστια βλάβη σε μία χώρα, στην περίπτωση που το "ρίσκο" που αναλαμβάνεται τελικά καταλήξει σε αρνητική τροχιά. Η καθυστέρηση μίας χρεοκοπίας μπορεί να έχει πολύ μεγάλες και αρνητικές επιδράσεις.
Οι αγορές είναι έτοιμες να δεχθούν μία τέτοια λύση. Άλλωστε, την περιμένουν και την προκαλούν επί μήνες. Και ο καθένας, είχε την ευκαιρία να δει το πρόβλημα και να σταθμίσει τις θέσεις του.
Διεθνής σύγκριση
| Κράτος | Δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ονομαστικού ΑΕΠ κατά το 2009 (2008) |
|---|---|
| Ιαπωνία | 189,8 % (173,1 %) |
| Ελλάδα | 115,2% (105,8 %) |
| Ιταλία | 114,61% (99,2 %) |
| Βέλγιο | 97,2 % (89,8 %) |
| Γαλλία | 76,1 % (67,4 %) |
| Γερμανία | 73,1 % (65,9 %) |
| Ευρωζώνη | 73,0 % (61,5 %) |
| Ευρωπαϊκή Ένωση (μέσος όρος) | 72,6 % (61,5 %) |
| Αυστρία | 69,1 % (62,6 %) |
| Ηνωμένο Βασίλειο | 68,6 % (52,0 %) |
| Ιρλανδία | 65,8 % (44,1 %) |
| Ηνωμένες Πολιτείες | 65,2 % (70,7 %) |
| Ολλανδία | 59,8 % (58,2 %) |
| Ισπανία | 54,3 % (39,7 %) |
| Σουηδία | 42,1 % (38,0 %) |
| Ελβετία | 41.3 % (2008)[1] |
| Λουξεμβούργο | 15,0 % (13,5 %) |
| Εσθονία | 7,4 % (4,6 %) |
| Πηγή: Υπουργείο Οικονομικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Έκθεση Δεκεμβρίου 2009)[2] | |
Sign up here with your email
ConversionConversion EmoticonEmoticon