τί είχες Γιάννη,τί έχεις τώρα.....

Για όσους τυχαίνει να με γνωρίζουν,ξέρουν πως έχω μια αγαπημένη συνήθεια-μπορεί και ανάγκη-εδώ και πάρα πολλά χρόνια,τον μεσημεριανό ύπνο.Είμαι από αυτούς που μάλλον βιολογικά ξυπνούν νωρίς το πρωί και χρειάζονται την μεσημεριανή κατάκλιση,ως διάλλειμα,στο μέσον της ημέρας.Έλα όμως που βλέπω και τηλεόραση πριν από αυτό...Έτυχε να πέσω προχθές πάνω σε ψυχαγωγική μεσημεριανή εκπομπή με καλεσμένο γνωστό ψυχαγωγό,ηθοποιό,συνθέτη,κατά τα άλλα σεβαστό και συμπαθές άτομο.Η ξανθιά οικοδέσποινα τον στόλισε με παράσιμα ζωής,τέχνης,ήθους κτλ κτλ.Μέχρι που ξεκίνησε να συζητείται το αγαπημένο θέμα της κρίσης χρέους στην Ελλάδα.Εκεί υπερθεμάτισε ο φίλος μας,ότι τα πράγματα είναι δύσκολα,ότι οι πολιτικές και οι πολιτική τα πήγε χάλια,ότι χρειάζεται να κοιτάμε τον πλησίον μας,ότι η προσφορά είναι η μόνη διέξοδος κ.α.π.Ακόμα και με την αριστερή του πορεία,ακόμα και με τον κοινωνικό του αγώνα με έκανε να εξακολουθώ να περιμένω για το τί θα πεί.Μέχρι εκεί είχα πεισθεί ότι πρόκειται,όντως,για έναν ξεχωριστό άνθρωπο,γνωρίζοντας και το οικογενειακό του ιστορικό... Ώσπου έφτασε να πεί,ότι ξέρει πολύ καλά τους κανόνες της Αγοράς στην οποία κινείται για πολλά πολλά χρόνια και ότι ΦΥΣΙΚΑ οι απολαβές του από το καλλιτεχνικό του έργο τόσα χρόνια ήταν ΜΑΥΡΕΣ.Αφορολόγητες δηλαδή φίλε μου,αδιαφανείς,κάτω από το τραπέζι.Ο άνθρωπος αυτός που για πλέον του ημιώρου μας έκανε μάθημα ανθρωπισμού,κοινωνικής συμπεριφοράς,προσφοράς προς τον πλησίον του,παραδέχεται μπροστά σε εκατοντάδες χιλιάδες τηλεθεατές ότι δεν πλήρωνε φόρο,ότι ζούσε στη φορολογική σκιά του,ανερυθρίαστα,έτσι γιατί εκτός από μεγάλος άνθρωπος και καλλιτέχνης είναι και μεγάλος μάγκας.Και καθόλου μαλάκας,σαν κι εμάς,που τα πληρώνουμε όλα μέχρι κεραίας.Όλοι οι άλλοι,που απλά τα πληρώνουμε όλα,απλά δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς,έτσι δεν είναι καλλιτέχνη μου;Έτσι και τόσο απλά ..Δεν τα βάζω με αυτόν τον τύπο,τα βάζω με τον τύπο ανθρώπου που δείγμα του είναι αυτός ο τύπος.Κριτική,μεγάλη ιδέα,ζωηρή αντίθεση στα κοινά παραδεκτά,αλλά και πονηριά ελληνική,λαμογίστικη πρακτική και ιδιοσυγκρασία.Μπορεί να είμαι άδικος,να γίνομαι άδικος κρίνοντας,αλλά γράφοντας αυτές τις απόψεις μου,δίνω σε όλους το δικαίωμα να κριθώ,σε όλους.